Gefunden

                Ich ging im Walde
                so fur mich  hin,
                um nichts zu  suchen,
                das war mein  Sinn.


                 
                 Im  Schatten sah ich 
                 ein Blumchen stehen
                wie sterne leuchtend
                wie Auglein schon.
   


              Ich  wollt es brechen
              so sagt es fein :
              Soll  ich  zum   Welken
              gebrochen sein ?


              Ich grub's mit allen
              den  wurzlein aus,
               zum  Garten trug ich's
               am hubschen Haus.




               Und  pflanzt' es wieder
               Am stillen Ort.
               Nun zweigt es immer
               und bluht so fort.


                                                                                                                 Johann  Wolfgang  Goethe